Architectural

تادو آندو

تادو آندو و معماری بتنی

تاداو آندو
برنده ي جايزه ي Pritzker Architecture در سال 1995 در
Trianon & Chatea de Versailles Grand

http://www.govashir.com/greatdesigners/tadao-ando.jpg

تاداوآندو در سال 1941 در اوساكاي ژاپن به دنيا آمد . در سال 1995 به عنوان هجدهمين برنده ي جايزه ي معمار پريتزكر انتخاب شد. معرفي رسمي وي در 22 مي در قصر Grand Trianonدر Versailles در فرانسه بود .
آقاي Jay A . Pritzker ، نماينده ي بنياد Hyatt جايزه ي پريتزكر را در سال 1979 بنا نهاد كه شامل 100000 $ جايزه است.
آندو ، سومين معمار ژاپني است كه اين جايزه را دريافت مي كند. Kenzo Tange اولين نفر در سال 1987 و در Fumihiko Maki سال 1993، كه اين يك علامت ماندگار كشوري را در معماري مدرنيست قرن بيستم تثبيت كرد . اين افتخار بزرگي براي كشور ژاپن است زيرا كه مسير اصلي آن ، قبلا اكثرا در انحصار آمريكايي ها و اروپايي ها بود .
آقاي پريتزكردر يك بيانيه به نقل از داوران مسابقه، معماري آندو را مجموعه اي از تركيبات هنري شگفت انگيز در فرم و فضا توصيف مي كند كه هر دوآنها در خدمت و القاي يك لحظه ي غير قابل پيش بيني براي شخصي است كه از ميان ساختمان هاي وي عبور مي كند .پريتزكر انتخاب داوران را تصديق مي كند و مي گويد:" آندو پروژه هايش را به عنوان مكان هاي مسكوني نه طراحي هاي انتزاعي در فضاهاي طبيعي نما تصورمي كند. تعجبي ندارد كه او اغلب به وسيله همتاهاي حرفه اي خودش و كارشناسان به عنوان يك ساختمان ساز ارجاع داده مي شود تا يك معمار، كه تأييد مي كند چقدر وي به طور جدي صنعت را در طراحي هاي خودش در نظر مي گيرد.
Billy Lacy مديراجرايي اعضاي بين المللي داوران كه فرد برجسته را هرسال انتخاب مي كند ، اشاره كرد به يك نقل قول رسمي از طرف هيأت داوران كه بيان مي كند : " آندو كارهاي اساسي خارق العاده اي انجام داده است. تصورات قوي دروني او، هر گونه جنبش ، تفكرات فلسفي و روش هاي متداول را رد مي كند و ساختمان هايي را مرتبط با فرم و موقعيت و نوع زندگي اي كه در آن جاري خواهد شد ، خلق مي كند."
Lacy ، كه خودش معمار و رييس دانشگاه ايالت نيويورك در Purchase است،به طورموشكافانه اي بيان كرد: " فلسفه ي كليدي معماري آندو ، خلق مرزهايي است در جايي كه او مي تواند محدوده هاي دروني رابه وجود آورد و اين فضا ها را در يادها نگه دارد . جايي كه مردم مي توانند به نور ، سايه ، باد و آب وابسته باشند ، دور از سر و صدا و هرج و مرج شهري اطراف . "
آندو از سن 10-17 سالگي در يك كارگاه نجاري كار مي كرد . وي اغلب به ساخت مدل هاي چوبي از كشتي و هواپيما مي پرداخت . او صنعت و ساختار سنتي چوبي ژاپني را از يك نجار كه مغازه ي او در خيابان مقابل خانه شان بود ، فرا گرفت . اين پيشينه ي ذهني ، منجر به ساخت يكي از شاخص ترين ساختمان هاي وي كه به طوركلي از چوب ساخته شده به نام :" "The Japanese Pavilion for Expo 92 در اسپانيا شد .
از سال 1962-1969 ، در دهه ي 20 سالگي ، آندو تصميم به يادگيري خودآموز مستقيم معماري گرفت كه او را به خارج از ژاپن براي مشاهده ي معابد ، مقابر وtea houses ، به اروپا ، آفريقا و آمريكا برد .او معماري را با رفتن و ديدن ساختمان هاي واقعي و مطالعه ي كتاب هايي در مورد كارهاي معماراني از قبيل : لوكوربوزيه ، لودوينگ ميس ون در روهه ، آلوار آلتو ، فرنك لويد رايت و لويي كان ياد گرفت .وي قبل از بازگشت به اوساكا در سن 28 سالگي و باز كردن دفترش : tadao ando architect & associates" " به عنوان Visiting Professor در دانشگاه هاي Columbia , Harvard , Yale , Tokyo بوده است .
تقريباً همه پروژه هاي وي ، از بتن عريان به عنوان ماده اوليه ساخته شده اند . او براي به دست آوردن بتن نرم تميز و كامل براي ساختمان هايش ، به دقت زيادي در ساخت و قالب گيري فرم هاي بتني نياز دارد.
اكثر پروژه هاي آندو در ژاپن قرار دارند، به طور متمركز در اوساكا ، جايي كه او به دنيا آمده بزرگ شده و هم اكنون زندگي و كار مي كند. علاوه بر يك سري ساختمان هاي مذهبي ، وي موزه ها ، ساختمانهاي تجاري كه شامل ادارات ، كارخانجات و مراكز خريد مي باشد ، طراحي كرده است. به هرحال خط مشي حرفه اي او با پروژه هاي مسكوني شروع شد.

يكي از اولين كارهاي وي ، يك خانه رديفي كوچك در سال 1977 در سكونت گاه بومي خودش اوساكا بود، Asuma House ناميده شد كه جايزه بزرگ انجمن معماري ژپن را درسال 1979 دريافت كرد. وي يك سري خانه هاي عمده - براي خانواده هاي پرجمعيت و كم جمعيت- اغلب با كاربري تجاريمسكوني به خوبي مجموعه هاي آپارتماني اش طراحي كرده است.
يكي از مهمترين پروژه هاي مسكوني وي ، Rokko Housing نام دارد كه در دو فاز انجام شده است.
اولي شامل 20 واحد ، هر كدام با يك تراس اما از نظر ابعاد و طرح متفاوت . دومي ، شامل پنجاه واحد است كه درسال 1993 به پايان رسيد. در حالي كه واحد ها از بيرون يك شكل به نظر مي رسند، قسمت داخلي هر كدام منحصر به فرد است.واحد ها ساخته شده از بتن مسلح و اسكلت سخت دريك تپه شيب دار 60 درجه قرار گرفته اند. با يك چشم انداز از Osaka Bay و يك سري وسايل تفريح و آسايش مانند استخر هاي شنا و بازارهايي را در پشت بام فراهم آورده است. آندو جايزه ي Japan Culturar Design را در سال 1983 براي اين پروژه دريافت كرد.
پروژه مسكوني ديگر آندو ، خانه سه طبقه Ishihara در اوساكا مي باشد. يك ساختمان با ديوار هاي بتني باربر و يك حياط مركزي واحد كه به وسيله پوسته هاي بلوك هاي شيشه اي محصور شده است.

خانه Horiuchi ، يك اقامت گاه سه طبقه ديگر است كه از ديوارهايي با بلوك شيشه اي به عنوان صفحات آزادي بين خانه و سر وصداي خيابان استفاده كرده است.
او به ساخت اقامتگاه هاي خود ادامه داد ، با حسي نسبت به مكان هاي مقدس. اما او محدوده خود را براي در برگرفتن انواع ساختارهاي ديگر هم گسترش داد. بعضي از اين راه كارهاي جديد شامل : كليساي نور و كليساي روي اب براي پيروان مسيحي و معبد برجسته Buddhist Water كه پله آن از درون درياچه نيلوفر آبي رسوخ مي كند. موزه بچه ها در Hyogo و موزه جنگل و آرامگاه ها در Kumamoto ، نمونه هاي شاخصي از استفاده پله در فضاي زير زمين است.
در سال 1993 ، آندو جايزه Japan Art Academy را دريافت كرد.
در سال 1992، جايزه Carlsberg را دردانمارك دريافت كرد و به افتخارات قبلي كه دريافت كرده بود اضافه شد كه شامل مدال طلاي معماري آكادمي فرانسه در سال 1989 شد.


پی نوشت:تادو آندو در اکثر کارهایش از ترکیب نور و آب به نحوه ی زیبا یی بهره گرفته است.

شاهکارهایی از این معمار برجسته

http://www.govashir.com/greatdesigners/ando1.jpg

Rokko Housing I and II, an aerial view

http://www.govashir.com/greatdesigners/ando2.jpg

Japan Pavillion, Expo '92, Sevilla, Spai

http://www.govashir.com/greatdesigners/church.jpg

Church of Light

http://www.govashir.com/greatdesigners/ando12.jpg

Naoshima Contemporary Art Museum


 

تاداو آندو
برنده ی جایزه ی Pritzker Architecture در سال 1995 در
Trianon & Chatea de Versailles Grand


http://www.govashir.com/greatdesigners/tadao-ando.jpg

تاداوآندو در سال 1941 در اوساكای ژاپن به دنیا آمد . در سال 1995 به عنوان هجدهمین برنده ی جایزه ی معمار پریتزكر انتخاب شد. معرفی رسمی وی در 22 می در قصر Grand Trianonدر Versailles در فرانسه بود .
آقای Jay A . Pritzker ، نماینده ی بنیاد Hyatt جایزه ی پریتزكر را در سال 1979 بنا نهاد كه شامل 100000 $ جایزه است.
آندو ، سومین معمار ژاپنی است كه این جایزه را دریافت می كند. Kenzo Tange اولین نفر در سال 1987 و در Fumihiko Maki سال 1993، كه این یك علامت ماندگار كشوری را در معماری مدرنیست قرن بیستم تثبیت كرد . این افتخار بزرگی برای كشور ژاپن است زیرا كه مسیر اصلی آن ، قبلا اكثرا در انحصار آمریكایی ها و اروپایی ها بود .
آقای پریتزكردر یك بیانیه به نقل از داوران مسابقه، معماری آندو را مجموعه ای از تركیبات هنری شگفت انگیز در فرم و فضا توصیف می كند كه هر دوآنها در خدمت و القای یك لحظه ی غیر قابل پیش بینی برای شخصی است كه از میان ساختمان های وی عبور می كند .پریتزكر انتخاب داوران را تصدیق می كند و می گوید:" آندو پروژه هایش را به عنوان مكان های مسكونی نه طراحی های انتزاعی در فضاهای طبیعی نما تصورمی كند. تعجبی ندارد كه او اغلب به وسیله همتاهای حرفه ای خودش و كارشناسان به عنوان یك ساختمان ساز ارجاع داده می شود تا یك معمار، كه تأیید می كند چقدر وی به طور جدی صنعت را در طراحی های خودش در نظر می گیرد.
Billy Lacy
مدیراجرایی اعضای بین المللی داوران كه فرد برجسته را هرسال انتخاب می كند ، اشاره كرد به یك نقل قول رسمی از طرف هیأت داوران كه بیان می كند : " آندو كارهای اساسی خارق العاده ای انجام داده است. تصورات قوی درونی او، هر گونه جنبش ، تفكرات فلسفی و روش های متداول را رد می كند و ساختمان هایی را مرتبط با فرم و موقعیت و نوع زندگی ای كه در آن جاری خواهد شد ، خلق می كند."
Lacy
، كه خودش معمار و رییس دانشگاه ایالت نیویورك در Purchase است،به طورموشكافانه ای بیان كرد: " فلسفه ی كلیدی معماری آندو ، خلق مرزهایی است در جایی كه او می تواند محدوده های درونی رابه وجود آورد و این فضا ها را در یادها نگه دارد . جایی كه مردم می توانند به نور ، سایه ، باد و آب وابسته باشند ، دور از سر و صدا و هرج و مرج شهری اطراف . "
آندو از سن 10-17 سالگی در یك كارگاه نجاری كار می كرد . وی اغلب به ساخت مدل های چوبی از كشتی و هواپیما می پرداخت . او صنعت و ساختار سنتی چوبی ژاپنی را از یك نجار كه مغازه ی او در خیابان مقابل خانه شان بود ، فرا گرفت . این پیشینه ی ذهنی ، منجر به ساخت یكی از شاخص ترین ساختمان های وی كه به طوركلی از چوب ساخته شده به نام :" "The Japanese Pavilion for Expo 92 در اسپانیا شد .
از سال 1962-1969 ، در دهه ی 20 سالگی ، آندو تصمیم به یادگیری خودآموز مستقیم معماری گرفت كه او را به خارج از ژاپن برای مشاهده ی معابد ، مقابر وtea houses ، به اروپا ، آفریقا و آمریكا برد .او معماری را با رفتن و دیدن ساختمان های واقعی و مطالعه ی كتاب هایی در مورد كارهای معمارانی از قبیل : لوكوربوزیه ، لودوینگ میس ون در روهه ، آلوار آلتو ، فرنك لوید رایت و لویی كان یاد گرفت .وی قبل از بازگشت به اوساكا در سن 28 سالگی و باز كردن دفترش : tadao ando architect & associates" " به عنوان Visiting Professor در دانشگاه های Columbia , Harvard , Yale , Tokyo بوده است .
تقریباً همه پروژه های وی ، از بتن عریان به عنوان ماده اولیه ساخته شده اند . او برای به دست آوردن بتن نرم تمیز و كامل برای ساختمان هایش ، به دقت زیادی در ساخت و قالب گیری فرم های بتنی نیاز دارد.
اكثر پروژه های آندو در ژاپن قرار دارند، به طور متمركز در اوساكا ، جایی كه او به دنیا آمده بزرگ شده و هم اكنون زندگی و كار می كند. علاوه بر یك سری ساختمان های مذهبی ، وی موزه ها ، ساختمانهای تجاری كه شامل ادارات ، كارخانجات و مراكز خرید می باشد ، طراحی كرده است. به هرحال خط مشی حرفه ای او با پروژه های مسكونی شروع شد.

یكی از اولین كارهای وی ، یك خانه ردیفی كوچك در سال 1977 در سكونت گاه بومی خودش اوساكا بود، Asuma House نامیده شد كه جایزه بزرگ انجمن معماری ژپن را درسال 1979 دریافت كرد. وی یك سری خانه های عمده - برای خانواده های پرجمعیت و كم جمعیت- اغلب با كاربری تجاری – مسكونی به خوبی مجموعه های آپارتمانی اش طراحی كرده است.
یكی از مهمترین پروژه های مسكونی وی ، Rokko Housing نام دارد كه در دو فاز انجام شده است.
اولی شامل 20 واحد ، هر كدام با یك تراس اما از نظر ابعاد و طرح متفاوت . دومی ، شامل پنجاه واحد است كه درسال 1993 به پایان رسید. در حالی كه واحد ها از بیرون یك شكل به نظر می رسند، قسمت داخلی هر كدام منحصر به فرد است.واحد ها ساخته شده از بتن مسلح و اسكلت سخت دریك تپه شیب دار 60 درجه قرار گرفته اند. با یك چشم انداز از Osaka Bay و یك سری وسایل تفریح و آسایش مانند استخر های شنا و بازارهایی را در پشت بام فراهم آورده است. آندو جایزه ی Japan Culturar Design را در سال 1983 برای این پروژه دریافت كرد.
پروژه مسكونی دیگر آندو ، خانه سه طبقه Ishihara در اوساكا می باشد. یك ساختمان با دیوار های بتنی باربر و یك حیاط مركزی واحد كه به وسیله پوسته های بلوك های شیشه ای محصور شده است.

خانه Horiuchi ، یك اقامت گاه سه طبقه دیگر است كه از دیوارهایی با بلوك شیشه ای به عنوان صفحات آزادی بین خانه و سر وصدای خیابان استفاده كرده است.
او به ساخت اقامتگاه های خود ادامه داد ، با حسی نسبت به مكان های مقدس. اما او محدوده خود را برای در برگرفتن انواع ساختارهای دیگر هم گسترش داد. بعضی از این راه كارهای جدید شامل : كلیسای نور و كلیسای روی اب برای پیروان مسیحی و معبد برجسته Buddhist Water كه پله آن از درون دریاچه نیلوفر آبی رسوخ می كند. موزه بچه ها در Hyogo و موزه جنگل و آرامگاه ها در Kumamoto ، نمونه های شاخصی از استفاده پله در فضای زیر زمین است.
در سال 1993 ، آندو جایزه Japan Art Academy را دریافت كرد.
در سال 1992، جایزه Carlsberg را دردانمارك دریافت كرد و به افتخارات قبلی كه دریافت كرده بود اضافه شد كه شامل مدال طلای معماری آكادمی فرانسه در سال 1989 شد.


پی نوشت:تادو آندو در اکثر کارهایش از ترکیب نور و آب به نحوه ی زیبا یی بهره گرفته است.


 

مقوله فرم در معماری دارای مباحث و تفاسیر گوناگون است .

فرم می تواند خطی - شعاعی - مرکزی - مجموعه ای یا شبکه ای باشد 

 

http://pic80.picturetrail.com/VOL1966/12245688/21780415/359337500.jpg

نمونه ای از یک فرم مجموعه ای مدوله منظم شبکه ای


 

همه فرمهای تجسمی با نقطه آغاز می شوند که به حرکت در می آید ... نقطه به حرکت در می آید ... و خط پدیدار می شود . این بعد اول است .

خط ادامه می یابد و سطح که عنصری دوبعدی است شکل می گیرد.

با تغییر مکان و ادامه سطح در فضا و از برخورد سطوح ، حجم پدید می آید که سه بعدی است .

مختصر اینکه این انرژی جنبشی است که نقطه را به سمت خط شدن می برد ، خط را به سطح شدن می کشاند و سطح را وامی دارد تا به بعدی فضایی تبدیل شود .

http://pic80.picturetrail.com/VOL1966/12245688/21780415/359338607.jpg

 

 

فرم ها و فضاهای معماری همانند یک زبان ، حاوی مفاهیم ضمنی هستند.

مفاهیمی مانند : ارزش های توام و محتوای سمبلیک که وابسته به برداشت های شخصی و فرهنگی بوده و با گذشت زمان امکان تغییر آنها وجود دارد .

مناره های کلیسای جامع گوتیک می تواند نشانه ی قلمرو ، ارزش یا اهداف مسیحیت باشد . ستون های یونانی می توانند نشانه ای از نظریه دموکراسی باشند و یا همانطور که در اوایل قرن نوزدهم در آمریکا مطرح شد ، نشانه ی حضور تمدن در یک دنیای تازه باشند.

http://pic80.picturetrail.com/VOL1966/12245688/21780415/359339617.jpg

 

گزارش تخلف
بعدی