رنزو پیانو
فهرست:
مقدمه
بيوگرافی رنزو پيانو
آثار
موره منيل در هوستون
مرکز فرهنگي ژان ماريا تيژ بائو نومئا ، نيو کالدونيا
مجموعه پارک موسيقي دررم
مجموعه مسکوني هرمس (توکيو)
مقدمه
همه ي کارهاي رنزو
پيانو از اين عناصر کليدي واهداف اوليه اي مثل ضرورت جستجو و کشف تازه ها وجلوگيري
از هرگونه تلاش براي طبقه بندي و يکسان سازي فرمهاي معماري معاصر سرچشمه مي گيرد .
پيانو در مقام معمار
«هاي ـ تک» شروع به کار کرد و بعدها به عنوان معمار ارگانيک شناخته شد و درنهايت
به عنوان يک معمار مبتکر وخلاق درفنون و روشهاي ساختمان سازي به شهرت رسيد و
هنوزهم بهترين نشان وافتخار کارهاي او ، تلاش و تحقيق مداوم براي يافتن افق هاي
جديد معماري است که از طريق روشهاي جديد فضاسازي وبا تأکيد بر قدرت تفسير و
بازانديشي در مورد نيازها وانتظارات انسان معاصر حاصل مي شود . با اين گونه
فضاسازي از طريق شفاف سازي ونفوذپذيري فضاي داخلي ساختمان تلاش ميکند تا از
اقدامات اجباري معماران براي محدودکردن فضاي داخل و جداکردن آن ازمحيط خارج
جلوگيري کند .
فضاسازيهايي که انگيزه ي
لازم براي شيوه هاي جديد حرکت را به وجود مي آورد حرکتي که عاري از قيد
وبندهاي تحمل شده از طرف ساختمان ودوراز هرگونه تعبير وتفسير نادرست از شيوه ها و
سنت هاي ساختمان سازي صورت مي گيرد . اين نوع فضاسازي ، درنهايت به کشف و
بازآفريني قابليتهاي باستاني ومثبت سايت کمک مي کند و بالاخره اين شيوه ، آموزه ها
و تجارب معماري ارزشمند گذشته را مورد بازانديشي قرار ميدهد . و تلاش مي کند تا
محيطها وفضاهايي خلق کند که در آنها ، همه چيز بخشي از زندگي انسان محسوب مي شود و
با آن به تعامل ميرسد .
درپروژه هاي پيانو،
فضا بدون هيچ مانعي از ميان پوسته هاي سبک وشفاف به محيط اطراف جريان مي يابد و
همين پوسته علاوه بر بازکردن حصارهاي بين فضاي داخل وخارج ، محيط و منظر اطراف
ساختمان را که بخش مهمي ازهر پروژه است ، احاطه ومحصور مي کند . تمام نقشه ها ،
ترسيمات و برش هايي که درطراحي هر پروژه تهيه شده در مقياسي وسيعتر، محيط شهري و
طبيعي اطراف پروژه را نيز دربر مي گيرد تا روابط وارتباطات بين پروژه و ساختار
کالبدي آن درمحيط پيرامون را بررسي وتقويت کنند .
در اين فرايند، برخي
عناصر مثل آب، نورطبيعي ، هوا، صدا و پوشش گياهي به شيوه اي منحصر به فرد با معماري
به تعامل ميرسند .
در پروژه هاي اين
معمار،آب هميشه عنصري ثابت است اما نقش آن بسته به عوامل متعدد تغيير مي کند . آب
که در برخي پروژه ها تضاد را برجسته ميکند و دربرخي ديگر بامحيط و فضا تلفيق مي
شود . دلبستگي طراح به ماهيت آنرا نشان مي دهد که خود اين موضوع ميتواند در ابعاد
فردي و تجارب گذشته ي طراح ريشه داشته باشد . درهرحال اين عنصر درتمام ترکيب بندي
هاياين معمار هميشه جزئي ثابت ، ماندگار وجدايي ناپذيربه شمار ميرود . اين موضوع
در پروژه ي پوتسدامر پلاتز ، پروژه هاي شهر جنوا و در مقياسي وسيعتر در موزه ي
آمستردام ، که بين آسمان ودريا معلق است، به خوبي تحقق يافته است .
عنصر ديگري که درهمه
ي پروژه ها نقش اساسي دارد و به فضا پويايي ميدهد ، نوراست
نور پس از تجزيه وهدايت به داخل ساختمان، به منظور تلطيف سطوح
فضاهاي داخلي و از بين بردن هرنوع تضاد ناخوشايند ، محسوس کردن عمق فضا و هويت
دادن به عملکردآن با ظرافت تمام به کار گرفته مي شود استفاده ي آگاهانه واستادانه
از نور طبيعي باعث مي شود ماهيت فضاهاي داخلي با تغييرشدت وتنوع رنگها درساعات
مختلف روز وفصول مختلف سال پيوسته درحال تغيير و تحول باشد .
هوا عنصر ديگري است
که حضورمحسوس آن در روند طراحي هر فضا ، فرمها و حرکت سيال بين آنها را تحت تأثير
قرار ميدهد .برخلاف شيوه هاي متداول درمعماري امروز که باتکيه بر اصول تصنعي براي
آفرينش فرم ، استفاده از سيستم ها ، تجهيزات و ابزارهاي مکانيکي براي تنظيم شرايط
محيطي فضاهاي داخلي اجباري تبديل مي شود . پيانو هميشه تلاش کرده روشها و مفاهيم
سنتي در مورد جهت ونحوه ي قرارگيري ساختمان رامورد بازانديشي قرار دهد وبا استفاده
از شرايط و قابليت هاي طبيعي اقليم ومحيط اطراف ساختمان وهدايت ويژگيهاي مطلوب آن
به داخل، فضاهايي خوشايند و سازگار با شرايط طبيعي را در داخل ساختمان خلق نمايد .
موضوع عجيب ديگر
اينکه در اسکيس هايش ايجاد جريان ها واشعه ها در ساختمان و تعامل آنها باخورشيد
هميشه با مداد کم رنگ و سبز نشان داده مي شود. از همان لحظه ي شکل گيري ايده ي
معماري ، همه ي اين عناصر در روند طراحي پروژه به صورت اجزايي فعال ايفاي نقش
ميکنند .
با اينکه پيانو يک
بنازاده است و با قوانين و اصول مقبول ساختمان سازي به خوبي آشناست اما هميشه تلاش
کرده افق ها و شيوه هاي جديدي را جستجو کند تا پتانسيلهاي جديد مصالح راکشف و
کيفيت و ارزش هاي انساني صنعت گري را غني کند .هريک از پروژه هاي او به طور مداوم
امکانات جديدي مي طلبد يکي از آنهايافتن نوعي آجر جديد است که تمام قابليت هاي
مصالح موجود را در راستاي اهداف طرح داشته باشد .
همه ي اين مسائل به
يادآورنده ي اين موضوع است که معمار نبايد فقط به دنبال جستجوي روشهاي جديد براي طراحي
و ساخت ساختمان باشد.مهمتر از آن نبايد تحت تأثير فراورده هاي تکنولوژيکي که هرروز
ازمهارتهاي فني قديمي دورترمي شوند قرار بگيرد. تصاوير متعدد حضورپيانو درکارگاههي
ساختماني نشان دهنده ي اصرار اوست بر رويارويي مداوم با مراحل اجرايي پروژه براي
شناخت مشکلات پيچيده ي آن قضاوتهاي مطرح در مورد طرح و مهم تراز همه شور وشوق
لحظات کار گروهي .
باتوجه به اينکه او
در مقياس جهاني فعاليت دارد و چنين مقياسي هر روز بيش از پيش استانداردسازي
محصولات معماري را مي طلبد همواره تلاش مي کند اصول جديدي براي سازماندهي
ساختمانها به دست آورد .از طرف ديگر ، توجه او به سازماندهي سازه اي به مثابه
عاملي تأثير گذارد در فرم معماري و جزئي جدايي ناپذير در روند ساخت يک اثر معماري،
همواره موضوع تعجب و شگفت بوده است . سازه در ساختمان تغيير شکل يافته ايي که
سبکتر و انعطاف پذيرتر از قبل است فرمها و تنش هاي فضايي جديدي را مي تواند به
وجود آورد .
اين موضوع رابيش از
هر چيزي مي توان در تعريف تدريجي فضا، ايده ي به وجود آورنده ي آن در روند طراحي
هر پروژه و تغييراتي که در طي اين روند صورت مي گيرد جستجوکرد در اين روند، فرصت
کافي براي بررسي و ارزيابي پروژه از ديدگاههاي مختلف به دست مي آيد . تاجايي که
امکان بهره گرفتن از دانش ها و گستره هاي ديگر هم به وجود مي آيد . آثاراين معمار
، جزو آثاري است که بعد انساني عميق در آنها نهفته است و با بهره گيري ازمنابع
فرهنگي انسان معاصر تقويت شده است .
او با اينکه به شخصه
مسئوليت کارگاههاي ساختماني را به عهده مي گيرد اما نقش افراد ديگري را که به طور
گروهي در يک پروژه همکاري کرده اند هرگز ناديده نمي گيرد چراکه معتقد است تمام
کليساهاي جامع وموفق گذشته درسايه ي تلاش جمعي از انسانها با افکار و تخصص هاي
متنوع شکل گرفته است واين عقيده را به صورت آرماني در پروژه هايش دنبال مي کند . در ميان دست نوشته هايش به مطالبي برمي خوريم که حساسيت هاي شديد و
بعضي مواقع عدم قطعيت و شک او را نشان ميدهد. در عين حال ، پايبندي شديد او به
مهارتهاي حرفه ي سنتي ساختمان سازي که هنوز
به آن نياز داريم ، در بيان مطالب به طور کامل مشهود است .
کارگاه اين معمار در
پانتاناوه که در شيب هاي تند ساحل ليگوريان واقع شده ، نقطه ي عطفي است براي رسيدن
به هر تجربه ي جديد و باوجود سردرگمي هاي گسترده ي فرهنگ معاصر، قادر است به مثابه
تکيه گاهي براي يک قطعيت خارق العاده در مقصد و اهداف معماري مدرن عمل کند .
بيوگرافی رنزو پيانو
رنزو پيانو در جنوا
در ايتاليا در 14 سپتامبر سال 1937 متولد شد در سال 1964 از مدرسه معماري در ميلان
فارغ التحصيل شد و به عنوان يك دانش آموز در زير نظر يك گروه مهندسي در فلورانس
شروع به كار كرد .معماري پيانو به سوابق او بستگي دارد چرا كه پدري معمار داشت و
با طرز قرار گرفتن ساختمان ها آشنا بود او پسري خجالتي بود كه در منطقه پيكي زندگي مي كرد در آنجا منظره
اي از طبيعت وجود نداشت و آفتاب سوزان هم آنها را دچار مشكل مي كرد لدا تصميم گرفت
تا سايباني از برگ در امتداد باد به طور ثابت درست كند و اين اولين كار او در
راستاي معماري بود
در بين سالهاي 1965تا
1970 او تجارب زيادي با مسافرت هاي دانشجوئي به آمريكا و بريتانيا به دست آورد و
در اين موقع بود كه با جيمز پرو آشنا شد و دوستي آنها تاثير بسزايي در حرفه اي شدن
او داشت به اين ترتيب نظرات خود را اثبات كرد و با كساني كه به مخالفت از او مي
پرداختند به مخالفت پرداخت و خواستار مسابقه دادن با آنها بود .فقط با مدد گرفتن از تجربه است كه ميتوان به
كشفيات مختلف دست يافت و به مرحله اي برسيم كه كمتر احساس نارضايتي كنيم. بيشتر
برنامه هايي كه امروز ما در طراحي ساختمان از آن استفاده مي كنيم ،بعدها بوجود
آمدند. براي مثال،هر چند« پيانو» بناهاي تاريخي ايتاليا را دوست داشت و آنها را
گسترش مي داد ،ولي اين امر براي او از زماني محقق شد كه علم شناخت آثار باستاني در
تمام زمينه ها، كارهاي او را تحت تأثير قرار داد.
حتي اين ايده هاي اجتماعي كه اكنون به وضوح در كارهاي او ديده مي شود
،بعدها،و از انگليس وارد كارهاي او شد .او همانند «ريچارد راگرس» تحت تأثير روح
دپارتمان معماري لندن قرار گرفته بود جايي كه در پروژه ي دانشجويان اواخر دهه ي
1960،فن آوري ابزار ها محيط انعطاف پذيرانه اي را براي خدمت به تجربه ي اجتماعي به
وجود آورده بودند ،او بطور غير مستقيم به سان «جين پرو» طرفدار عقايدي بود كه
نويسندگان انگليسي حدود قرن 19 با آن سر وكار داشتند.
«پيانو»مهندسي معماري را در دانشگاه «فلورانس» و «پليتكنيك ميلان» سپري كرد
و بعدها در سال 1964 فارغ التحصيل شد ولي
تأثير اين مؤسسات در شكل گيري شخصيت او براي رسيدن به هنر معماري ،به مراتب كمتر
از دوران بچگي و پيش زمينه خانوادگي او نشست و بر خاست هاي او با معماران بزرگ كه
معمولا ايتاليايي و . . .بودند
خصوصا فعاليت هاي خود او بعد از تحصيل بود .
«پيانو» از همه ي اين ها چيز هايي آموخت و به گفته ي خود « دزدي برخي اسرار
» كه مي توانست او را براي يك تحول دروني
آماده سازد .
بعد از پدرش ، « فرانكو آلبيني » اولين الگو و كار فرماي او شد . « آلبيني
» در ميان بقيه ي كارهايش ،معمار « آرشيتكت » يك سري فروشگاه زنجيره اي بود كه
بعضي از آنها واقعا عالي و استثنايي بودند . به نظر مي رسد با توجه به ساختار نمايش داده شده ، اين ساختمانها از پيشگامان
عرصه ي تكنولوژي برتر آن زمان بوده اند . همچنين او مسئول برخي از بناهاي
تاريخي و تأثير گذار قديمي بود كه برخي از آنها در « جنوا » هستند . ومي توان
عنوان طراح را هم به او اطلاق كرد . « پيانو » شديدا تحت تأ ثير لذتي كه «آلبيني » از كار و لوازم و
جز ئيات كار ها مي برد ، ( كارهايي كه در استوديوي ميلان انجام مي داد ) قرار گرفت
.
« پيانو » براي انجام كار و شروع كار هيچ اقدامي نكرد زيرا اولا خجالتي بود
و ثانيا از جواب هاي منفي كه ممكن بود بشنود ، واهمه داشت ولي سر انجام براي شروع
كار به يك دفتر مهندسي رفت تا كار خود را شروع كند . كار اوليه ي او اسمبلي مجدد
دستگاه هاي تلويزيون بود تا ايراد هاي احتمالي را شناخته و راهكار هاي پيشنهادي را
مورد بررسي قرار دهد تا اين دستگاه ها طراحي شوند .
« پيانو » با « آلبيني » به مدت دو
سال كار كرد . اين همكاري زماني بود كه آلبيني مشغول كار براي تبديل يك موزه در
جنوا بود . شايد « پيانو » بيشترين تجربه ي خود را در سفر هايي بدست آ ورد كه آ خر
هفته ها از منزل به « جنوا » مي رفت
« آلبيني » معمولا در « پاويا » به ملاقات رئيس خود مي رفت تا او را در چند
و چون كارهاي مبلمان چوبي كه او طراحي آنها را به عهده داشت ، قرار دهد . آنها
معمولا دو ساعت تمام و يا بيشتر را به
مطالعه ، تجزيه و تحليل جز ييات مي پرداختند . از اين موارد و از تجربياتي كه او
در كار طراحي سيستم طاقچه بدست آورد ، پيانو فهميد كه متد طراحي آلبيني ( كه الان
متد پيانو مي باشد ) مبني بر حذف كردن قسمتهاي غير ضروري است بدون اينكه آسيبي به
سيستم برسد .
در همين ايام بود كه « پيانو » براي اولين بار « جين پرو » را در زماني كه
در حال كار بر روي يك طرح هنري در فرانسه بود ، ملاقات كرد . چيزي كه براي پيانو
عجيب بود و او را تحت تأثير قرار مي داد اين بود كه «
پرو » چگونه بر مشكلات فائق مي آمد مانند درست كردن يك پل از يك تكه
كاغذ كه به اندازهاي مقاوم باشد كه بتواند فشار يك خودكار را تحمل كند كه اين كار
همانطور كه نياز به فكر زيادي داشتمي بايست با ممد گرفتن از دست نيز حل مي شد چون
مي بايست به طور ماهرانه اي با دست روي آن كار مي شد .
بعدها ، در زمان ساخت ساختمان « مركز پامپيدو » كه در آن « پرو » يكي از
اعضاي حياتي بود ، آن دو با يكديگر دوست صميمي شدند . استوديوي « پرو » واقع در
خيابان «رودس بلانس مانتكس » با استوديوي « پيانو » در « رو است كرويكس دلا
برتونري » حدود 100 متر فاصله داشت و آن
دو معمولا ناهارها را با يكديگر صرف مي كردند
ولي با تمام شباهت هايي كه بين آن دو بود و با تمام اراداتي كه پيانو به او
داشت ولي وي نتوانسته بود « پيانو » را به اندازه ي « آلبيني » تحت تأثير قرار دهد
ولي به جاي آن «پيانو » طرحهايي را اجرا مي كرد كه ساختارهاي جديدتري داشتند .
از آن جايي كه « پرو » و « پيانو » هر دو علاقمند به ابزارها و تكنولوژي
جديد بودند ، هيچكدام علاقهاي به كار سازه هاي عظيم و محتويات آن نداشتند و اين
باعث خدشه دار شدن وحدت در معماري و فقدان
هويت در ساختمانها شد ولي در مقابل آنها اعتقاد خاصي به « هدف ساخت » براي هر
ساختمان داشتند . هماهنگي اي كه بايد در
همه ي بخشها حفظ مي شد و همچنين اهميت صنعتكاري در هر دو مقوله ي شكل سازه و دميدن
روح در تكنولوژي .همچنين در به هم پيوستگي سازه و صنعتكاري در توليدات صنعتي ، هر
دوي آنها محافظه كارانه رفتار مي كردند و
براي هر دوي آنها مهم بود كه سازنده ي طرح پيمان را با كار قطع نكند . جايي كه محموله ي ابزارها داراي بهترين
ذخيره هستند و نه تنها با چشم بلكه با احساس دست نيز مي توان درك كرد .
يك تفاوت بزرگ ولي نه چندان مهم بين آنها اين بود كه « پرو » زماني كه با
صفحات فلزي دو يا سه بعدي كار مي كرد به اصل خميدگي مي پرداخت در حالي كه « پيانو
» به حكاكي تمايل داشت و با مدلهاي مكعبي كار خود را شروع كرد .
اگر « پيانو » اهميت صنعتكاري و كارگاه را از دوستان سازنده اش آموخته ، «
پرو » همان اصول را از پدرش آموخته بود .
بنيانگذار « اكول دس بلكس آرتس
» كه نام خود را به عنوان يك ايده ي هنري
و جنبش حركتي ثبت كرد و اثرش يكي از مهمترين مراكز هنري « نووا » شد .
« ويكتورپرو » شديدا تحت تأثير نوشته هاي « جان راسكين » و « ويليام مدريس
» قرار گرفت .در كنار اين علايق به صنعتكاري ، اين نوشته ها عقايد سياسي و اجتماعي
پرو را نيز متأثرقرار داد كه بخش بزرگي از زندگي او بود . هر چند كه اين ها به بحث
گذارده نشد ، پيانو اذعان كرد كه گفتگو با « پرو » براي كشش بين عقايد او و عقايد
نويسندگان محتمل است . جدا از اين در رابطه ي صنعتكاري و اجتماع ، آنجلو ساكسون هم
هر چند كم ولي بر روي بعضي از عقايد او تأثير داشت .
مطمئنا « پرو » عقايد و علايق خود را الهام گرفت و در جنبه هاي اجتماعي
معماري به كار برد . در اين اثنا « پيانو » تحت تأثير پروژه هاي مشخصي مثل «ابي
پيره » كه در اوايل دهه ي 1950 بود ، قرار گرفته بود و مي نويسد كه حمايت « پرو »
از ساخت ساختمان مثل ماشين ، براي نتايج اجتماعي كمتر از پيشرفتهاي تكنيكي بود .
با به خاطر آوردن شهرت مركز پامپيدر و ساختمان همانند آن از پيانو و كار هاي بعدي
او بعد از پامپيدر و رفاقت شديد او با « پرو » كه اكنون ريشه دار تر شده بود ،
نشان مي داد كه چگونه روي عقايد اجتماعي او تأثير مي گذاشتند.
افتخارات
- عضويت افتخاري جامعه معماران آمريکا ، آمريکا ، ۱۹۸۱
- مدال طلا از انستيتو سلطنتي معماران بريتانيا ، انگلستان ، ۱۹۸۹
- جايزه Cavaliere
di Gran Croce از هيئت دولت ايتاليا
، رم ، ايتاليا ، ۱۹۸۹
- جايزه کيوتو ، ايناموري فونديشن ، کيوتو ، ژاپن ، ۱۹۹۰
- عضويت افتخاري دانشکده هنر و تحقيقات آمريکا ، آمريکا ، ۱۹۹۴
- از طرف يونسکو به عنوان سفير معماري حسن نيت معرفي شد ، ۱۹۹۴
- جايزه ميکل آنژ از رم ، ايتاليا ، ۱۹۹۴
- جايزه اريز موز ، آمستردام ، هلند ، ۱۹۹۵
- جايزه معماري پريتزکر ، کاخ سفيد ، واشينگتن ، آمريکا ، ۱۹۹۸
- معمار دانشکده ملي سن لوکا ، رم ، ايتاليا ، ۱۹۹۹
- مدير کل مرکز ملي de la Légion d’Honneur ، فرانسه ، ۲۰۰۰
- سلطان معماري ، ونيز ، ايتاليا ، ۲۰۰۰
- جايزه لئوناردو ، رم ، ايتاليا ، ۲۰۰۰
- جايزه وکسنر ، مرکز هنر وکسنر ، کلومباس ، اوهايو ، آمريکا ،
5 اثر:
1. کلیسای
پادره پیو
محل : ایتالیا (San Giovanni Rotondo (Foggia
دراین کلیسا زائران
در امتداد مسیر پیاده رویی مستقیم و طولانی وشیبداربامناطقی تراس بندی شده به صورت
باغ های گسترده در اطراف آن به محل کلیسا هدایت می شوند.این مسیر با تاقِِ ورودی
درجهت کلیسا وصلیبی بزرگ تقریباً به بلندی 40 متر که به مثابه کانون ورودی به نظر
می رسد؛همسو شده است.9 ستون اول میدان جلوی کلیسا که ارتفاع آنها به 25 متر می
رسد،بار هشت زنگی را که برجِ زنگ اصلیِ کلیسا را تشکیل می دهند،تحمل می کنند.
در این طرح رنتزو
پیانو،محل عابدان به شکل حلزونی عظیم-طرحی مرکب ازسه چهارم دایره که شعاع آن به
طور یکنواخت کاهش می یابد-پوشیده شده است.مواد آن که برای بیان سادگی و صلابت
انتخاب شده اند،ازسنگ و جوبوشیشه محلی اند.پوستۀ بسیار بزرگ سقف از جنس ورق مسِ که
ازپیش زنگار بسته،زیر ساختاری باربر از چوب و سنگ آهک دارد.این زیرساخت باربر،مرکب
ازدوردیف تاق سنگیِ متقابل است که به صورت دایره ای شکل چیده شده اند.در مجموع 21
تاق از این دست وجود دارد که حلقۀ داخلی و خارجی ای را بوجود می آورند
که تاق های حلقۀ
خارجی بازنمود نسخۀ کوچک شدۀتاق های حلقۀ داخلی اند.تاق های حلقۀ داخلی از مرکزسه
چهارم دایره،محلی که محراب واقع شده است،آغاز می شوند.
از آنجا که دهانه های
تاق ها به طور یکنواخت کاهش می یابد،لذا با کاهش شعاع دایره،شکل مارپیچی به وجود
می آید که یادآور صدف حلزون است.این ساختارشعاعی که به بخش هایی با گنجایش 300-400
صندلی تقسیم شده،تجمعِ حتی المقدورنزدیک به محراب را موجب می شود.
این ساختار تاقی شکل
همراه با سیستم ساختاری ثانوی ازجنس چوب،وزن سقف چوبی راتحمل می کند.برای بازی
لازم به هنگام زلزله،کابل های فولادی بین تاق ها کشیده شده اند.
منطقه ای که با شکل
سه چهارم دایره محصورشده،رأس میدان مثلثی شکلی را تشکیل می دهد که رو به پایین به
سمت ورودی شیبدارمی شود.پنجرۀ شیشه ای رنگیِ بزرگی که در زیر تاق سنگی کار گذاشته
شده است،ورود نور به کلیسا رافیلتره می کند.
پیاده رو که با اسلب
هایی از جنس همان سنگ تاق ها مفروش شده،کلیسا وحیاط ورودی را به یکدیگر متصل می
سازد.این سنگفرش تا درون سالن ادامه پیدا می کندوبدین لحاظ تفکیک گذرازحیاط ورودی
یه فضای داخلی را ازبین می برد.حیاط ورودی تا 30 هزارنفر رادرخودجای می دهد.
2. موره منیل درهوستون طراحی1982،ساخت1982-6
اين ساختمان از ميان
خانه هاي پارکي در مرکز هوستون به طور ناگهاني سربرافراشته ، اين خانه ها قبلاً
بخش کامل مجموعه اي از حجم ها و مصالح ساده که در تاريخ شهرهاي آمريکايي ريشه دارد
به شمار مي رفت . تصميم خانم دومينيک منيل براي نمايش عمومي مجموعه ي هنري اش ، که
بيش از ده هزار کار هنري است ، به ايده يپروزه اي براي موزه اي تجربي منجر شد که
در تحقيقات و تعميرات نيز استفاده مي شود
مهمتر از همه اين
ساختمان مکاني خواهد بود که نور طبيعي و تنوع دائمي اش تفسيرکارهاي به نمايش
گذاشته شده را همراهي خواهد کرد . تحقيقات پيوسته درمورد اين اهداف مجموعه اي را
ايجاد کرده که قادر است افکار و انديشه هاي انساني را همراه با حس تقدس گرايي
تحريک کند همچنين اين موزه ي کوچک، نمادي از تحقيقات گسترده ي پيانو و درسي
هنرمندانه در حرفه ي اوست .
اين ساختمان که با
تجربه ي مهيج
قبلي اش در پروژه ي بوربورک تفاوت زيادي دارد . پاسخي است به درخواست هايي که
پيانو با شور و اشتياق و صف ناپذير براي برآورده کردن آنها تلاش مي کرد و در عمل
الزامات اجرايي منطبق با تعريف سقف هاي سينوسي ، مناسبترين شرياط نوذپردازي را
براي ديدن کارهاي به نمايش گذاشته شده به وجود مي آورد. درطراحي سقف اين ساختمان،
يک صفحه ي بزرگي شکل بتن مسلح با سطحي سفيد که از تيرآهني مشبک آويزان شده . درطول
فضاهاي داخلي وراهروها و فضاهاي باز خارج امتداد يافته تاجاييکه با عناصرطبيعي
اطراف پارک مماس شده ، آنها را تحت تأثير قرارميدهد و جريان دائمي فضا را
سازماندهي مي کند وهرقسمتي ازسيرکولاسيون را که درطول نمايشگاه امتداد مي يابد .
همراهي ميکند . اين طرح ساده با وجود تکراري بودن محوري عمود برمحور ورودي دريک
طرف به رديفي از فضاهاي نمايشگاهي و ازجهتي ديگر به اتاق هاي خدماتي منتهي مي شود
اين الگو، در طبقه ي بالا به مخزني راه مي يابد که آثار هنري در آن
تحت شرايط اقليمي کنترل شده نگهداري مي شود. آثار هنري موجود در اين مخزن فقط براي
مدت کوتاهي به نمايش گذاشته مي شود تا نگهداري آنها به دور از هرگونه خرابي و
خسارت ممکن شود. شکل گيري هويت فضاي نمايشگاهي با جرياني ازنور اشباع شده ميسر مي
شود که سازه ي برگي شکل معلق ازسقف ، آنرا به داخل هدايت وروي ديوارهاي سفيد رنگ
فضاي داخلي باز مي تاباند. ورق هاي سياه چوب کاج ، بر کيفيت سياه فضايي تأکيد مي
کند که توسط نور هدايت شده از ميان ورق هاي مواج سقف و از طريق تنوع آثار هنري شکل
ميگيرد. عناصر شفاف اين فضاي منسجم به تعدادي عناصر سيرکولاسيون محدود مي شود . يا
درکارگاههاي تعمير و نگهداري آثار هنري که از ايوان خارجي قابل رويت است . اين
محدوديت بيشتر به چشم مي خورد . ديوارها از چوب درخت سدر ساخته شده و به قاب هاي
فلزي متصل شده اند و مانند ستونهاي فولادي ساده و سفيد رنگ يادآور ايوانهاي بلندي
است که درخانه هاي جنوبي اين منطقه به وفور استفاده مي شود.
